Στο σημείο στο οποίο βρισκόμαστε μπορούμε να μιλάμε για αντιστροφή ρόλων μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς, και όχι μόνον αυτό, αλλά και για μία επιστροφή στις αντίστοιχες καταβολές τους. Η αντιστροφή των ρόλων εκδηλώνεται, όπως είδαμε, στην κοινωνιολογία αμφοτέρων παρατάξεων. Τα κόμματα της Αριστεράς έχουν φθάσει στο σημείο να εκπροσωπούν επιλεκτικώς τις κοινωνικές μερίδες οι οποίες επωφελούνται από την παγκοσμιοποίηση: τις προνομιούχες τάξεις των πόλεων και την παγκοσμιοποιημένη αστική τάξη, η οποία διαθέτει ένα εκπαιδευτικό κεφάλαιο το οποίο είναι προσαρμοσμένο στην ψηφιακή οικονομία και την νέα τεχνολογική-βιομηχανική κοινωνία.Αντιθέτως, η "λαϊκίστικη" Δεξιά εκπροσωπεί τους "περιφερειακούς", τις λαϊκές τάξεις που υπερασπίζονται τις ρίζες τους, που βασανίζονται από την επισφάλεια, το μεταναστευτικό πρόβλημα και την πολιτισμική αλλοτρίωση. Η Αριστερά είναι η πρωτοπορία του ελιτίστικου μπλοκ, ενώ η "λαϊκιστική" Δεξιά μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε πρωτοπορία των υποτελών τάξεων.