Ο Μιχάλης Σουγιουλτζόγλου γεννήθηκε στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Από τα χρόνια του '30 έστησε μια λαμπρή καριέρα μουσικού, μαέστρου και συνθέτη, "περιορίζοντας" το όνομά του σε "Σουγιούλ". Θα τροφοδοτήσει με ρομαντικά τανγκό και βαλς την Ελλάδα του Μεσοπολέμου, θα υμνήσει το έπος του '40 και θα γλεντήσει "αρχοντορεμπέτικα" το μουσικό θέατρο, τις πίστες και τον κινηματογράφο της πρώτης μεταπολεμικής δεκαετίας. Τα τραγούδια του θα επιβιώσουν της εξαιρετικά ιδιόμορφης "λήθης" που "χρεώθηκε" το λεγόμενο "ελαφρό" τραγούδι εκείνης της περιόδου. Θα φτάσουν στις μέρες μας, όχι μόνο ως μνημεία εποχής, αλλά και ως σύγχρονη έκφραση γλεντιού και έρωτα. "Ας ερχόσουν για λίγο", "Το τραμ το τελευταίο", "Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά", "Άρχισαν τα όργανα"... Αυτό το βιβλίο ξεκίνησε σαν αναφορά μνήμης στον Σουγιούλ. Στη διαδρομή βρέθηκε να "ανιχνεύει" όλη την εποχή του. Όχι τόσο με τη διάθεση να ποντάρει στη "μυθολογία" της "νοσταλγίας", όσο να δει πρόσωπα και γεγονότα μέσα από την πραγματικότητά τους και μέσα από το ουσιαστικό "στίγμα" που άφησαν στο χρόνο.