[...] Τα κεφάλαια που ο μακαριστός π. Ευσέβιος αναλύει στον Β΄ τόμο αποτελούν την καρδιά του θεοπνεύστου βιβλίου του "Ίώβ". Η συζήτησις του Ιώβ με τους τρεις φίλους του, που ήλθαν με σκοπό να τον παρηγορήσουν, εξελίσσεται τελικά σε μία οξεία αντιπαράθεσι μεταξύ τους για το νόημα του πόνου και των θλίψεων στην ζωή των ανθρώπων. Οι φίλοι του Ιώβ θεωρούν ότι πίσω από την βαρειά δοκιμασία του κρύβονται κάποιες κρυφές αμαρτίες και ότι ο πόνος που βιώνει αποτελεί την δικαία τιμωρία του Θεού γι' αυτές. Όμως τελικά αποδεικνύεται ότι η άποψις αυτή δεν ευσταθεί απόλυτα, διότι πολλές φορές και οι δίκαιοι δοκιμάζονται πάρα πολύ. Είναι προφανές ότι ο δίκαιος Ιώβ αποτελεί προτύπωσι του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος, αν και ο μόνος αναμάρτητος, πόνεσε πολύ, υπέμεινε φρικτά μαρτύρια και τον επώδυνο και ατιμωτικό σταυρικό θάνατο. Ο διάλογος του Ιώβ με τους φίλους του μέσα από την χαρισματική φωνή του π. Ευσεβίου, που αναλύει τους διαλόγους αυτούς, δίνει την θεόπνευστη απάντησι σε πλήθος αγωνιωδών ερωτημάτων του ανθρώπου κάθε εποχής, όπως και της δικής μας. [...] (από τον πρόλογο του Αρχιμανδρίτη Γεωργίου)