Από την ποίησή µου αναδύεται το παιδικό τραύµα που αναζητά τη λύτρωσή του µέσα από συµπαντικά παιχνίδια του νου και της ψυχής. Ο θυµός, ο πόνος, ο έρωτας και ο θάνατος συµπορεύονται στο ταξίδι της κάθαρσης και οι στιγµές αγκαλιάζουν τον φόβο των συναισθηµάτων. Στο τέλος κάθε ποιητικής πράξης, απελευθερώνονται οι εγκλωβισµένες πεποιθήσεις και η τραυµατική εµπειρία ακολουθεί την ίαση µέσα από την αλήθεια, µέσα από την αληθινή πηγή. Θα 'ρθω πάλι, Μυρτώ. ο φόβος έγινε γαλήνια σιωπή, ο τρόµος και τα ουρλιαχτά αθάνατες µελωδίες. Θα 'ρθω πάλι, Μυρτώ. στη φωτιά δίπλα θα καθίσω, όρκους θα δώσω να ξαναγεννηθώ στον κόσµο αυτόν που µε έµαθε να σ' αγαπώ.