«Αἰθὴρ μὲν ψυχὰς ὑπεδέξατο, σώματα δὲ χθών»:η Ελληνική αντίληψις διά τον θάνατον, ως υπάρχει γεγραμμένη επί τού παρά το Δημόσιον σήμα των Αθηνών. Δημοσίου μνημείου τών πεσόντων Αθηναίων οπλιτών εις την μάχην της Ποτιδαίας του 432, η οποία εσήμανε την έναρξιν του Πελοποννησιακού πολέμου. ------------ Το παρόν βιβλίον εξετάζει το κυριώτερον ζήτημα εξ όσων απασχολούν την ανθρωπίνην διανόησιν, τον θάνατον, «Φιλοσοφία ἐστὶ μελέτη θανάτου» μάς λέγουν οι Κλασσικοί. Εδώ εξετάζεται, κατά τας αρχάς της Ελληνικής θρησκευτικής παραδόσεως, το ζήτημα της μετά θάνατον ζωής. Αναλύονται μεταξύ άλλων: η γενική δομή του Κόσμου και αι ανώτεραι σφαίραι των Θεών· η λεπτοφυής σύστασις του ανθρωπίνου οργανισμού και η ζωή της ψυχής, τόσον εδώ όσον και εις το Επέκεινα. Το παρόν βιβλίον αποτελεί ολοκληρωμένην μελέτην επί της Μετεμψυχώσεως. Λεπτομερώς εξετάζεται και αναπτύσσεται πλήρως η έννοια της Μετεμψυχώσεως, ως νοείται τόσον γενικώς, όσον και υπό της Ελληνικής θρησκευτικής παραδόσεως. Μάλιστα, εκτενώς αναφερόμεθα επί της σημερινής επιστημονικής ερεύνης των «παιδιών που ενθυμούνται». Επίσης αναπτύσσεται και η συναφής προς την Μεταμψύχωσιν έννοια της Θεογονίας, κατά το «Θεός εγένου εξ ανθρώπου» των Ορφικών Πινακίδων. Επιπροσθέτως εξετάζεται λεπτομερώς και ενδελεχώς η επίκαιρος ομάδα των ζητημάτων που αφορούν στην τελευτήν και είναι θρησκευτικού ενδιαφέροντος, ως η αυτοκτονία, η ευθανασία, η κοινωνική ευθανασία και η άμβλωσις, η δωρεά οργάνων, η ποινή του θανάτου. Ασχολούμεθα βεβαίως με τα ήθη και τα έθιμα τα σχετικά με τον θάνατον, την εξέλιξίν των μέσα στον χρόνον και την «κουλτούρα του θανάτου», τουτέστιν την ψυχολογικήν περί του θανάτου αντίληψιν των κοινωνιών, και φυσικά με την ορθήν παιδείαν θανάτου που οφείλουν όλοι οι άνθρωποι να λαμβάνουν παιδιόθεν. Ασφαλώς, ασχολούμεθα όσον το δυνατόν λεπτομερέστερον με τα Ψυχικά φαινόμενα τα σχετιζόμενα με τον θάνατον. Περιττόν ειπείν, ότι παρουσιάζονται και σχολιάζονται αι απόψεις των Κλασσικών εφ’ όλων των αναφερομένων ζητημάτων με πλήρεις παραπ