ΕΔΩ ΕΚΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ΠΑΝΤΟΤΕ.Δεν καλλιεργώ τον κήπο μου σε βάθος.Προσπαθώ να εξαντλήσω την επιφάνεια,Γι' αυτό φυτεύω βήματα.Αν απογυμνώσεις την αναμονή από κάθε προσδοκία τι μένει;Μια διαρκής παρουσία.Βέβαια, για να είσαι αδιάλλειπτα παρών οφείλεις να μάθεις να απουσιάζεις.Στα ποιήματά της Κατερίνας Ηλιοπούλου, μέσα από τη μοναξιά, τη σιωπή, την παρατήρηση, συντελείται απόλυτη και συντεταγμένη παράδοση στη φαντασία, που επιτελεί τη μετουσίωση και τη μεταμόρφωση.