Η πρόσβαση σε επαρκή και ασφαλή τρόφιμα είναι βασική προϋπόθεση για την ανθρώπινη υγεία. Σε έναν άκρως παγκοσμιοποιημένο κόσμο η διασφάλιση της ασφάλειας των τροφίμων παρουσιάζει ολοένα πιο δύσκολες και συχνά υποτιμημένες προκλήσεις, τόσο για τις κυβερνήσεις, τους φορείς όσο και για τις επιχειρήσεις. Υπάρχουν σημαντικοί κίνδυνοι από τα μη ασφαλή τρόφιμα, οι οποίοι ίσως είναι δύσκολο να ποσοτικοποιηθούν. Οι διαρροϊκές ασθένειες σκοτώνουν περίπου δύο εκατομμύρια ανθρώπους ετησίως, συμπεριλαμβανομένων πολλών παιδιών στις αναπτυσσόμενες χώρες. Οι επιμολύνσεις των τροφίμων από επιβλαβή παράσιτα, βακτήρια, ιούς, χημικές ή ραδιενεργές ουσίες, προκαλούν πολλές ασθένειες έως καρκίνους. Παράλληλα με το αυξανόμενο μέγεθος του παγκόσμιου πληθυσμού, αυξάνεται και η επιθυμία των καταναλωτών για μεγαλύτερη ποικιλία τροφίμων, με αποτέλεσμα η τροφική αλυσίδα να γίνεται ολοένα μακρύτερη και πιο περίπλοκη. Σήμερα, τα συστατικά των τροφίμων προέρχονται συχνά από πολλές χώρες, με κάθε είδος να έχει διανύσει χιλιάδες χιλιόμετρα από το χωράφι ή το εργοστάσιο. Η μόλυνση στο ένα άκρο της τροφικής αλυσίδας μπορεί να επηρεάσει ανθρώπους στην άλλη άκρη του κόσμου. Δεδομένης της αλληλεπίδρασης πολλών παραγόντων που χωρίζονται από τεράστιες αποστάσεις και δυνητικά καθυστερημένες επιπτώσεις, η πολυτομεακή και διεθνής συνεργασία είναι απαραίτητη. Η ασφάλεια των τροφίμων χρειάζεται ενίσχυση σε πολλές χώρες, αλλά θα πρέπει να υπάρξει συνεργασία μεταξύ τους, καθώς καμία χώρα δεν μπορεί να την εξασφαλίσει από μόνη της. Η ασφάλεια των τροφίμων ορίζεται ως «η έννοια ότι τα τρόφιμα δεν θα βλάψουν τον καταναλωτή όταν παρασκευάζονται ή/και καταναλώνονται σύμφωνα με την προβλεπόμενη χρήση». Ως κίνδυνος για την ασφάλεια ορίζεται ο «βιολογικός, χημικός ή φυσικός παράγοντας στα τρόφιμα ή στην κατάσταση των τροφίμων, με τη δυνατότητα να προκαλέσει δυσμενείς επιπτώσεις στην υνεία του καταναλωτή». Η διατήρηση της ασφάλειας των τροφίμων είναι μια διαρκής αποστολή, δεν πρέπει ποτέ να πιστεύουμε ότι η ασφάλεια των τ