"Το προϊόν της γης -όλα όσα αποκτούμε από την επιφάνειά της με τη συνδυασμένη χρησιμοποίηση εργασίας, μηχανών και κεφαλαίου- διανέμεται σε τρεις τάξεις: συγκεκριμένα, στους ιδιοκτήτες της γης, στους κατόχους του πλούτου ή του κεφαλαίου, που είναι αναγκαίο για την καλλιέργειά της και στους εργάτες, με την εργατικότητα των οποίων καλλιεργείται η γη... Ο καθορισμός των νόμων που διέπουν τη διανομή αυτή είναι το κύριο πρόβλημα της Πολιτικής Οικονομίας... Η αξία ενός εμπορεύματος, ή η ποσότητα οποιουδήποτε άλλου εμπορεύματος με το οποίο ανταλλάσσεται, εξαρτάται από τη σχετική ποσότητα εργασίας που είναι αναγκαία για την παραγωγή του και όχι από το αν είναι μεγαλύτερη ή μικρότερη η αμοιβή που δίνεται για την εργασία αυτή... Για τη γενική ευημερία, καμιά διευκόλυνση στη μεταβίβαση και ανταλλαγή περιουσίας δεν είναι υπερβολική, επειδή με τέτοια μέσα το κάθε είδους κεφάλαιο είναι πιθανό να βρει το δρόμο του και να φτάσει στα χέρια εκείνων οι οποίοι μπορούν να το χρησιμοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο για την αύξηση της παραγωγής της χώρας... Η επινόηση και χρησιμοποίηση μηχανών μπορεί να συνοδεύεται από μια μείωση του ακαθάριστου προϊόντος και κάθε φορά που συμβαίνει αυτό, θα πλήττεται η εργατική τάξη, επειδή μερικά από τα μέλη της θα απολυθούν από τη δουλειά τους και μέρος του πληθυσμού θα πλεονάζει σε σύγκριση με τα κεφάλαια που προορίζονται για την απασχόλησή του...Αν όμως, απορρίπταμε τη χρησιμοποίηση μηχανών, ενώ όλες οι άλλες χώρες θα ενθάρρυναν τη χρησιμοποίησή τους, θα υποχρεωνόμασταν να εξάγουμε το χρήμα μας για να παίρνουμε ως αντάλλαγμα ξένα αγαθά, ώσπου να πέσουν οι φυσικές τιμές των αγαθών μας στο επίπεδο των τιμών των άλλων χωρών. Όταν διενεργεί κανείς ανταλλαγές με τις χώρες αυτές, μπορεί να δώσει ένα εμπόρευμα, που κοστίζει εδώ εργασία δύο ημερών, για να πάρει ως αντάλλαγμα ένα εμπόρευμα που κοστίζει στο εξωτερικό εργασία μιας ημέρας, και η δυσμενής αυτή ανταλλαγή θα είναι αποτέλεσμα δικών σας πράξεων, επειδή το εμπόρευμα που εξάγετε, και το οποίο σας κοστί