"Άρρητοι οι Θεοί, ρητοί οι μύθοι μας", αναγνωρίζουν ότι, όπως λέγει ο Σωκράτης εις τον Κρατύλον του Πλάτωνος, ουδέν είμεθα εις θέσιν να πούμε περί των ιδίων των θεών. Όμως τα αρχαιότατα ονόματα και αι ιδιότητές των, παρεδόθησαν εις ημάς ως ιερά παρακαταθήκη, δια να τους ενθυμούμεθα και να τους μνημονεύωμε. Όχι δια την ιδική των ευχαρίστησιν, διότι οι θεοί ουδέν έχουν να προσλάβουν από τους θνητούς, αλλά δια τον ιδικόν μας συντονισμόν μετά των Θείων Ονομάτων των, που είναι η κρυφή αποτύπωσις των Θείων Αρετών. Θείαι αι Αρεταί προσεγγίζουν και εν συνεχεία εφάπτονται του ψυχικού μας βίου, έχουσαι την δύναμιν να μεταμορφώνουν την ανθρώπινον ψυχή. Όταν και εφ' όσον αύτη επιθυμεί τον αποσυμβολισμόν και κατανόησιν των Μύθων, ανακαλύπτει τας Θείας Ιδιότητας εντός των οποίων έχουν παρεισφρύσει αι Αρεταί των Θεών με τρόπον αόρατον και πάντοτε συμβολικόν. Η δύναμις των Μύθων, αποκωδικοποιουμένη μέσω της Ελληνικής Γλώσσης, προσφέρει εις την ανθρώπινον διάνοια την δυνατότητα να ανέρχεται εις τα Ολύμπια δώματα και να καθίσταται συνδαιτημών των Θεών, διότι η Ελληνική Γλώσσα είναι το μέσον επικοινωνίας μας μετ' Αυτών εις την Ιεράν Τράπεζαν της Θείας Πνευματικής μας Τροφής. Δια να γίνουν οι ανωτέρω συλλογισμοί σαφείς και ευκρινείς εις την διάνοιαν, είναι ανάγκη πρώτον να μας αποκαλυφθούν τα ονόματα, αι ιδιότητες και τα σύμβολα των θεών του Φωτός, δηλαδή των Διδύμων Απόλλωνος και Αρτέμιδος. (Από τον πρόλογο της έκδοσης)