Για την Ελλάδα ο –όψιμος– 20ός αι. ξεκινά με το Κίνημα στου Γουδή το 1909. Η περίοδος που ακολουθεί, αν και σύντομη, καταλήγει στην είσοδο του Ελευθερίου Βενιζέλου στην πολιτική σκηνή του κράτους και σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας εποχής. Για αυτήν ακριβώς την περίοδο που διαμεσολαβεί, περίοδο έντονων εσωτερικών διεργασιών και μεταρρυθμίσεων, ελάχιστα έχουν γραφεί σχετικά. Η παρούσα μελέτη διατρέχει το ιστορικό πλαίσιο της εποχής που προηγήθηκε του Κινήματος και επικεντρώνεται στο χρονικό διάστημα αμέσως μετά το Κίνημα και μέχρι τις διπλές εκλογές του 1910. Μέσα από τον άτυπο διάλογο οκτώ αθηναϊκών εφημερίδων [Αθήναι, Ακρόπολις, Εμπρός, Εστία, Καιροί, Νέον Άστυ, Σκριπ, Χρόνος] έρχεται να «φωτίσει» γεγονότα, διαδικασίες, πρόσωπα και εξελίξεις. Με αυτόν τον τρόπο συνεισφέρει όχι μόνο στην ευρύτερη μελέτη της επίμαχης περιόδου αλλά και στην αποκάλυψη του Τύπου, στο σύνολό του, ως δυνάμει ιστορικής πηγής. Αυτός, εξάλλου, ήταν και ο στόχος