Με την πρώτη του ποιητική συλλογή (αποτελούμενη από έργα που είχαν κυκλοφορήσει σε ηλεκτρονική μορφή) ο Γιώργος Κόκκινος μας καλεί σ’ ένα ταξίδι ευαισθησίας, αυτογνωσίας και ευθύνης, όπως μόνο οι ποιητές μπορούν να το κάνουν. Οι στίχοι του πατούν στέρεα στο σήμερα και αναφέρονται σε όλα τα θέματα που απασχολούν τον ευαίσθητο σκεπτόμενο άνθρωπο προβάλλοντας τις πτυχές τους που διαμορφώνουν τη σύγχρονη ζωή… Οι ανθρώπινες σχέσεις, οι ελπίδες, η ζωντάνια των πρώτων ερώτων, οι απογοητεύσεις, ο χρόνος που περνά αμείλικτα, τα χρώματα και οι μυρωδιές της ζωής, όλα συντίθενται στο υφάδι της ποίησης του Γιώργου Κόκκινου και δημιουργούν ένα ιδιαίτερο ποιητικό περιβάλλον: ο ποιητής περιπλανάται σ’ ένα ιδιαίτερα δραματικό παρόν και καταγράφει με μεγάλη ευαισθησία θέματα που, άμεσα ή έμμεσα, μας αφορούν όλους: τον ερωτικό πόθο που παρουσιάζεται, ακμάζει , παρακμάζει αλλά δεν παραιτείται, παραμένει πάντα παρών έστω σαν κραυγή, την επιθυμία της συνύπαρξης, τη μοναξιά, την ομορφιά της αναμονής, την ουσία των υπάρξεων και των συνυπάρξεων και κυρίως τη ματαίωση των επιθυμιών που στραγγίζει τις ευαισθησίες και αφήνει τον άνθρωπο γυμνό και ανυπεράσπιστο. Μας καλεί σ’ ένα ταξίδι ζωής και γνώσης (αυτογνωσίας και ετερογνωσίας) που μιλάει στις καρδιές μας με γνήσια ευαισθησία ώστε να γίνουμε καλύτεροι.