Η ακόλουθη εργασία δεν είναι καθόλου καρπός κάποιας «εσωτερικής παρόρμησης». Αντίθετα. Όταν ξαφνικά, πριν από τρία χρόνια, ο κύριος Ντίρινγκ, ως μύστης αλλά και μεταρρυθμιστής του σοσιαλισμού, αποτέλεσε πρόκληση στην εποχή του, φίλοι μου στη Γερμανία με πίεσαν επανειλημμένα με την επιθυμία τους να κάνω μια κριτική θεώρηση αυτής της νέας σοσιαλιστικής θεωρίας στο κεντρικό όργανο του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, της εφημερίδας Φόλκσταατ (Volksstaat, Λαϊκό Κράτος). Το θεωρούσαν εντελώς απαραίτητο για να μη δοθεί στο ακόμα τόσο νέο και μόλις οριστικά ενωμένο κόμμα εκ νέου η ευκαιρία μιας σεχταριστικής διάσπασης και σύγχυσης. Ήταν καλύτερα από μένα σε θέση να κρίνουν τις συνθήκες στη Γερμανία. Άρα λοιπόν ήμουν υποχρεωμένος να τους πιστέψω. (...)