ΑΝΤΙΦΕΓΓΙΣΜΑΤΑ Τα μάτια σου αντιφεγγίσματα στο λυκόφως του άναστρου ουρανού της ύπαρξής μου ακαθόριστη πορεία πλεύσης χάραξαν για το χαμένο δισκοπότηρο της ευτυχίας. Αναπάντεχα το κύμα ξέθαψε τον έρωτα και λαμπυρίζει σαν αστραφτερό πετράδι κάτω απ’ το φως ενός χλωμού φεγγαριού που διαγράφει το περίγραμμα της μορφής. Ποτάμι ορμητικό ο πόθος απέτρεψε την ανάδειξη κάθε μύχιας σκέψης απ’ τα βάθη της ερειπωμένης ψυχής που επιζητούσε την ηδονή σαν εξαγνισμό. Μάταια τα μαργαριταρένια δάκρυα τη στάχτη προσπάθησαν να ξεπλύνουν απ’ το άνυδρο τοπίο της απόγνωσης. Άμμος λευκή γλίστρησε αναίτια ο χρόνος ανάμεσα στης προσμονής τις παλάμες δίχως ποτέ πραγματικά να ανταμώσουμε...