Χαϊδεύοντας την ψυχή µέσα από τοπία απώλειας αλλά και χαράς και ελπίδας, του νησιού της ουτοπίας-Ικαρία αλλά και του άστεως, οι δύο αφηγήτριες, η Ηλιανή και η ∆άφνη, πασχίζουν να σηκώσουν τη ζωή λίγο πιο ψηλά, ξεδιψώντας από την πηγή του χτες και του σήµερα και διοχετεύοντας δροσιά στο διψασµένο χώµα του αύριο.