Αρχική φιλοδοξία του συγγραφέα ήταν να συγγράψει ένα είδος "Ανατομίας της αεικινησίας", με αναφορές στον άνθρωπο που κάθεται ήσυχα μέσα σε ένα δωμάτιο. Όταν χρειάστηκε να αποφασιστεί ένας τίτλος για τούτο εδώ το βιβλίο, η αξέχαστη φράση του θεωρήθηκε κατάλληλη επικεφαλίδα για τούτη την επιλογή κειμένων που τόσο αξιοθαύμαστα εκφράζει το πόσο μάγευε τον Τσάτουιν η σκέψη της κινητικότητας σε όλη του τη ζωή.