Άρης: Τίτα; Τίτα: Ναι; Άρης: Εσύ θυμάσαι από πριν να γεννηθείς άμα ήξερες ότι θα γινόσουνα κορίτσι; Τίτα: Όχι. Άρης: Θυμάσαι άμα διάλεξες εσύ τι θα γίνεις; Τίτα: Όχι, δε θυμάμαι... Εσύ θυμάσαι; Άρης: Ούτ' εγώ! Άρα μπορεί και να μην το διαλέξαμε εμείς! Τίτα: Ναι, μπορεί! Άρης: Άρα αφού δεν το διαλέξαμε εμείς... γιατί μαλώναμε; Τίτα: Δεν ξέρω... (παύση). Κι άμα το διαλέξαμε; Πάει να πει πως πρέπει να μαλώνουμε; Άρης: Ε; (το σκέφτεται) Όχι... Δίκιο έχεις! Και πάλι δεν πρέπει!