Στο "Άμεσο θέατρο" ο συγγραφέας καταπιάνεται με καθημερινά αλλά μόνιμα θέματα. Το γάμο, το χωρισμό, την κοινωνική αδιαφορία σε κάθε επίπεδο, την ανέντιμη πολιτική, την ανέντιμη εξουσία, την εγγενή ανθρώπινη κακία, τον άχρηστο πλουτισμό, την απρόβλεπτη μόδα, την ανθρώπινη δυστυχία. Την ιδέα της Επιστήμης, της θρησκείας, της δικαιοσύνης και των Οργάνων τους. Με καυστική σάτιρα, ή απλή ειρωνεία. Σε γλώσσα απλή και ρέουσα, θεατρική, προοδευτική, στα πλαίσια της Τέχνης, που ανεβάζει το άτομο, το καλυτερεύει και το κάνει ευφυέστερο και ειρηνικότερο.