Ταξίδια καθημερινότητας. Δρόμοι ζωής. Η Αμαλία όλα τα αντιμετώπιζε με χαρά, ελαφρότητα και γέλιο για ν’ αντέξει τον πόνο που έβλεπε γύρω της. Μέχρι πού θα μπορούσε να φτάσει; Πόσο θα την άντεχε αυτή η γη; Και τότε, ήρθε ο Νίκος και της είπε: «Αυτός ο κόσμος δεν πλάστηκε για σένα. Τα φτερά σου σε στενεύουν. Επιτέλους, ήρθε η ώρα για το Δώρο Πνοής». Άρχισαν μαζί τα ταξίδια σε κόσμους άγνωστους. Κι όμως, εκεί υπήρχαν όλες οι απαντήσεις για όλα όσα προβλημάτιζαν τους ανθρώπους στο πριν, στο τώρα, στο πάντα. Ταξίδεψε, γέλασε, αγάπησε και περιπλανήθηκε. Ό, τι της είχαν μάθει ήταν ψέμα και λάθος. Η αλήθεια κρυβόταν εκεί που κανείς δεν το περίμενε. Αν αναζητάς τη δική σου αλήθεια και θες να σ’ αγαπήσουν αληθινά, ίσως να υπάρχει κάποιο φως κρυμμένο μέσα σου. Αγκάλιασέ το κι απογειώσου. Μπορείς… «Αμαλία, ξύπνα! Γύρνα στο τώρα!»