Μια ανώνυμη αφηγήτρια, με νωπό το πένθος πρόσφατης απώλειας, ταξιδεύει στο Ολεβάνο, ένα μικρό χωριό νοτιοανατολικά της Ρώμης. Είναι χειμώνας, και από την προσωρινή της κατοικία πάνω σ’ έναν λόφο, μεταξύ χωριού και νεκροταφείου, πραγματοποιεί μεγάλες εξορμήσεις και περιπάτους, εξερευνώντας με την ίδια ένταση και αφοσίωση το τετριμμένο και το μεγαλειώδες. Η θέα, η περιγραφή και η καταγραφή του κόσμου ολόγυρά της είναι ο δικός της τρόπος επαναπροσδιορισμού της θέσης της εντός του. Γραμμένο σε πλούσιο ποιητικό ύφος, το Αλσύλλιο είναι ένα εξαίσιο μυθιστόρημα για το πένθος, την αγάπη και το φυσικό τοπίο.