Μια οικογένεια, τρεις φωνές, τρία πρόσωπα. Καθένα τους υφαίνει μια ιστορία φτιαγμένη από εικόνες και από μνήμες που συνδέονται μεταξύ τους, άλλοτε προφανώς και άλλοτε υπογείως. Αναζητούν έναν κοινό τόπο. Ίσως αυτόν μιας ακουαρέλας, όπου το μοναδικό χρωματικό ίχνος του καθενός θα συνδυαστεί µε των υπολοίπων, φτιάχνοντας ένα τοπίο για τη συνάντησή τους. ΕΓΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΣΕΜΙΤΕΚΟΛΟΥ: «Η γλώσσα της Σεμιτέκολου είναι η καταλληλότερη για να δημιουργηθεί ένας μύθος, που άλλοτε πηγαίνει προς τα πίσω και άλλοτε επιστρέφει στο παρόν με μια τεράστια ευκολία, κάτι σαν καλοδουλεμένο μοντάζ». ―Χρίστος Παπαγεωργίου, Diastixo «Η Μαριαλένα Σεμιτέκολου, με την εντυπωσιακή πρώτη της νουβέλα [Οι Κυριακές, το καλοκαίρι] τρυπώνει, με σίγουρο ύφος, στη νεοελληνική πεζογραφία με ένα αντι-οδοιπορικό της ηρωίδας της στη ραστώνη μιας οποιασδήποτε πνιγηρής αθηναϊκής Κυριακής». ― Αριστοτέλης Σαΐνης, Εφημερίδα των Συντακτών