Ο εικοσιεξάχρονος Άαρον είναι ένας συμβατικός, συνηθισμένος λογιστής που ζει μόνος στο Σαν Ντιέγκο και τα Σαββατοκύριακα σκοτώνει την ώρα του μπροστά από μία οθόνη. Μέσα σε ένα δείπνο θα του ανοιχτεί το βασίλειο της ζωγραφικής, μέσα σε μία σελίδα ο έρωτας, μέσα από μία χρονομηχανή ένας νέος κόσμος. Άθελος συνοδοιπόρος του στο Παρίσι του 1888 είναι ο Λίο, κολλητός του και υπομονετικός αντιρρησίας στην εμμονική του αναζήτηση. Ο Ρενουάρ όμως, ο ζωγράφος που μπορεί να τους οδηγήσει στο εκθειασμένο από τον Άαρον μοντέλο, αποδεικνύεται απροσπέλαστος, ενώ η φτώχια και η αλαλία που τους συνοδεύει γίνεται αιτία πληθώρας αδικιών και κακουχιών. Στον βωμό ενός ανώτερου, αθάνατου σκοπού άνθρωποι θυσιάζονται, ψυχές ταλανίζονται και σχέσεις τερματίζονται. Είναι αυτή η φλουταριστή ζωγραφιά αντάξια τόσο ριζικών διακλαδώσεων και παθών και πρωτίστως, ποια είναι ακριβώς η σχέση της με την πραγματικότητα;