Το παρόν πόνημα αποτελεί την έκφραση μιας σειράς προβληματισμών, που με ταλάνισαν ολόκληρη την τρίτη δεκαετία της ζωής μου. Μια πολυτάραχη περίοδος, που καθορίζει συνολικά την αγωνία του ανθρώπου να κατακτήσει την εσωτερική του ισορροπία και να τη διευθετήσει σωστά στις διαπροσωπικές του εκδηλώσεις. Αν και ο αναγνώστης διατρέχει τον κίνδυνο να εγλωβιστεί στην αναζήτηση των βαθύτερων νοημάτων, εντούτοις βαρύνουσας σημασίας είναι και η διάθεση του ατόμου για συναισθηματική εκφόρτιση. Εξάλλου, η αποκρυπτογράφιση του συμβολικού λόγου πολύ σπάνια δύναται να ταυτιστεί από ξεχωριστές ιδιοσυστατικές μονάδες. Στο τέλος του βιβλίου παραθέτω ένα ένθετο διευκρινήσεων, που ίσως αποτελέσουν αριάδνιο μίτο για την ορθή αποσαφήνιση των κεντρικών νοημάτων και μια επιφανειακή απόξεση του ψυχισμού του πρωταγωνιστή.