ΠΡΟΜΝΗΣΙΑ Στραγγίζει το φως μου αυτή η νεκρόπολη δειλοί, με ποδοπάτησαν, φέρουν όλοι στο ύβωμα ένα κατάρτι σκουληκιασμένο ψωμί με ταΐζουν και μουσική από τρίξιμο οδόντων σε κάθε βήμα ιδρώνω αίμα μα σαν φτάσω μπρος στο άβατο ἵσταμαι καὶ ἐξίσταμαι καθώς γελώντας ανακλίνεις τον λαιμό σου