Η μελέτη αυτή αποτελεί μια συστηματική αφηγηματολογική προσέγγιση του έργου του Παπαδιαμάντη, κατά την περίοδο που έγραφε κυρίως διηγήματα (1887- 1910). Ο Χρόνος, η Περιγραφή, ο Λόγος, το Πρόσωπο, εξετάζονται με βάση σύγχρονες θεωρίες, κυρίως αυτή του Genette. Αναλύεται ένας σημαντικός αριθμός διηγημάτων και διαπιστώνεται ότι τα χαρακτηριστικά εκείνα της παπαδιαμαντικής πεζογραφίας που αποκλίνουν από τη ρεαλιστική νόρμα είναι λειτουργικά συστατικά του έργου και υπηρετούν αποτελεσματικά τη βασική θεματική του συγγραφέα. Μέσα απ' αυτή την εξέταση ανασκευάζονται μερικές από τις αρνητικές κρίσεις, κατοχυρώνονται ορισμένες αναπόδεικτα θετικές απόψεις παλαιότερων μελετητών και προβάλλει για μια ακόμα φορά η "μοναδικότητα " του Παπαδιαμάντη. Περιέχονται οι ενότητες: Πρόλογος Εισαγωγή Κεφ. Α'. Χρόνος I. Χρόνος της Ιστορίας - Χρόνος της αφήγησης II. Σειρά III. Διάρκεια IV. Συχνότητα V. Συμπεράσματα και σημειώσεις Κεφ. Β'. Περιγραφή I. Εισαγωγή II. Είδη της περιγραφής III. Τυπολογία της περιγραφής IV. Οργάνωση της περιγραφής V. Λειτουργία της περιγραφής VI. Περιγραφή και ζωγραφική VII. Συμπεράσματα και σημειώσεις Κεφ. Γ'. Βαθμοί αναπαράστασης: Λόγος I. Μίμηση - διήγηση II. Αφηγηματοποιημένος λόγος III. Αναφερόμενος λόγος IV. Μετατιθέμενος λόγος V. Συμπεράσματα και σημειώσεις Κεφ. Δ'. Αυτοδιηγητικές Αφηγήσεις I. Τρόποι και σημασία των "πρωτοπρόσωπων" αφηγήσεων στον Παπαδιαμάντη II. "Αμαρτίας φάντασμα" III. "Τα δαιμόνια στο ρέμα " IV. "Όνειρο στο κύμα" V. "Η φαρμακολύτρια" VI. "Υπό την βασιλικήν δρύν" VII. Συμπεράσματα και σημειώσεις Επίλογος Επίμετρο Ι: Αναλυτικός πίνακας των Αναχρονιών κατά τον Genette Επίμετρο ΙΙ: Θαμιστική αφήγηση Βιβλιογραφία Ευρετήρια