Σαράντα καλειδοσκοπικὰ ὄνειρα σὲ μιὰ μαιανδρικὴ ἀλληλουχία, ὅπου τὸ ποιητικὸ Ἐγὼ στροβιλίζεται ἐλεύθερα στὸν ποταμὸ τοῦ χρόνου καί, μετεωριζόμενο μεταξὺ πραγματικότητας καὶ ὀνειροφαντασίας, περιπλανᾶται στὴν ἄχρονη ἐπικράτεια τοῦ ὀνείρου, ἐκεῖ ὅπου ὅλα μποροῦν νὰ συμβοῦν. Ἔντονες ἐρωτικὲς εἰκόνες ποὺ ἐπανέρχονται ἀπὸ ὄνειρο σὲ ὄνειρο, μὲ τὸ ἀντικείμενο τοῦ πόθου νὰ ἐμφανίζεται ἄλλοτε φωτεινὸ καὶ ἄλλοτε σκοτεινό, ἐπίμονες ἐπιστροφὲς στὸν γενέθλιο τόπο, ἀγχώδεις καταβυθίσεις στὸ οἰκογενειακὸ ἀρχεῖο, περιπλανήσεις σὲ σελίδες τῆς λογοτεχνίας καὶ σὲ κινηματογραφικὰ ἔργα, φανταστικὲς συνομιλίες μὲ ἀγαπημένους συγγραφεῖς, ὅλα αὐτὰ προβάλλουν στὴ γεμάτη ἀγωνία, σαρκασμὸ καὶ αὐτοειρωνεία γραφὴ τῆς Αγγελικῆς Πεχλιβάνη, μιὰ γραφὴ ἡ ὁποία μέσω ἐνύπνιων καταβάσεων ἐντέλει ξορκίζει τὸν ἀρχέγονο φόβο τῆς ἀπώλειας καὶ τοῦ θανάτου.