Ο Σωκράτης Γρηγοριάδης ακολουθεί την οδό του Χαλίλ Γκιμπράν στο διάσημο έργο του Ο Προφήτης, μόνο που απευθύνεται σε ενικό πρόσωπο, στον εαυτό του ή σε εσένα τον αναγνώστη του. Στρέφεται σε θέματα υπαρξιακού στοχασμού (Της Ύπαρξης, της Μεταμόρφωσης, Του Θανάτου, Του Χρόνου), στην έννοια «Ελευθερία», σε καλά και μη του συναισθηματικού κόσμου (Της Αγάπης, Του Έρωτα, Της Γυναίκας, της Πορνείας) και σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων (της Κύπρου, Της Ειρήνης). Σε σχέση με την Ύπαρξη, ο ίδιος νιώθει τυχερός που γλίτωσε απ’ την ανυπαρξία, χάρη σ’ ένα σπερματοζωάριο. Το τυχαίο γίνεται πια για σένα επιλογή, αυτή καθήκον, αυτό δημιουργία που αναιρεί το τυχαίο, σ’ ένα ωραίο ταξίδι της Ύπαρξης. Ως ευλογημένος της τύχης, εσύ αναγνώστη, έγινες συνεργάτης της, πηλός μαζί και αγγειοπλάστης. Αναφορικά με την Ελευθερία, είσαι ελεύθερος αν και όταν δείξεις τα σημάδια από τις αλυσίδες που έκοψες για να ελευθερωθείς. Απελευθερώθηκες, λες, από την άγνοια; Φίλε, απελευθερώθηκες για να γνωρίσεις. Φοβάσαι ν’ αγαπήσεις, να ερωτευτείς, να κάνεις φίλους; Ποιες αλυσίδες έκοψες; Απελευθέρωση είναι να πλάθεις το πρόσωπό σου, ελεύθερος να συλλογιέσαι, να δρας υπεύθυνα, χωρίς φόβο, ωραία να επιλέγεις. Όσο για την Ποίηση, αυτή θέλει φωτιά, θέλει να δίνεις το αίμα σου όταν στιχουργείς, να καίγεσαι, να λιώνεις. «Ένα πρωί θα ξυπνάς με το βλέμμα στραμμένο εντός σου», λέει στον εαυτό του ή σε σένα αναγνώστη… Περιορίζομαι σε αυτά τα λίγα, αφού διαβάζοντας τα 12 μανιφέστα του Γρηγοριάδη, θα γευτείς 12 Φρούτα του Κήπου του! Δρ Ιωσήφ Σ Ιωσηφίδης Πρόεδρος Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου Αντιπρόεδρος Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου